Hummus to popularna pasta przygotowywana z gotowanej ciecierzycy (najczęściej), pasty sezamowej tahini, soku z cytryny, czosnku, oliwy z oliwek i różnych przypraw. Oto kilka powodów, dla których hummus jest uważany za zdrowy:
- Ciecierzyca, główny składnik hummusu, jest bogata w białko roślinne, które jest niezbędne do budowy i naprawy tkanek w organizmie.
- Zdrowe tłuszcze nienasycone, głównie pochodzące z tahini i oliwy z oliwek, korzystnie wpływają na serce i ogólną kondycję.
- Ciecierzyca i inne składniki hummusu zawierają błonnik, który pomaga w utrzymaniu prawidłowego trawienia, reguluje poziom cukru we krwi i daje uczucie sytości.
- Dostarcza również witamin i minerałów, takich jak: witamina C, żelazo, magnez, fosfor, potas i witaminy z grupy B.
- Zawiera znikome ilości cholesterolu i nasyconych tłuszczów, przez co co przyczynia się do utrzymania zdrowego profilu lipidowego we krwi.
Jak bardzo stary jest przepis na hummus
Najstarsze znane wzmianki dotyczące potrawy przypominającej hummus pochodzą z XIII-wiecznego Egiptu. Wówczas arabscy podróżnicy i pisarze opisywali dania podobne do współczesnego hummusu.
Jednym z najbardziej znanych przykładów jest książka kucharska z XIII wieku zatytułowana „Kitab Wasf al-Atima al-Mutada“ autorstwa Ibn al-Mujawira, która zawiera przepis na danie o nazwie „hummus kasa“. Wśród składników tego dania, znanych nam dziś, brakuje jednak: czosnku czy soku z cytryny. Inny przepis z syryjskiej średniowiecznej książki kucharskiej Kitāb al-Wusla ilā l‑habīb (również z XIII wieku), zawiera tylko purée z ciecierzycy i sok cytryn, nie wspominając o czosnku i paście tahini. Te brakujące składniki dołączyły na stałe do przepisu dopiero w XVIII wieku, w okolicach dzisiejszego Damaszku.
Należy jednak pamiętać, że wspomniane teksty nie używały dokładnie terminu „hummus“, który jest słowem arabskim oznaczającym „ciecierzycę“. Termin „hummus“, jako nazwa dla konkretnego dania, stał się powszechnie używany w późniejszych czasach.
Popularna przystawka
Często hummus jest kojarzony z kuchnią Libanu, Izraela i Palestyny. W tych regionach jest to popularne danie, podawane jako przystawka, dodatek do dań głównych lub składnik kanapek.
Choć hummus ma korzenie bliskowschodnie, zyskał również popularność na całym świecie i jest obecnie dostępny w wielu różnych wariantach i smakach. Produkowany komercyjnie i eksportowany do wielu krajów stał się powszechnie dostępny, także w Polsce. Można więc go kupić w puszkach albo w plastikowych opakowaniach, z dodatkiem przypraw i różnych warzyw czy owoców, np. mango, burakiem, chili czy papryką.
Hummus przepis oryginalny
Niestety taki przepis nie istnieje, a ten znany nam od około 300 lat zawiera wiele zmian. Lepiej polegać nie na przepisie, ale na tym, co nam najbardziej smakuje. Podstawy są proste – pasta z ugotowanej ciecierzycy z sezamem i czosnkiem.
- puszka ciecierzycy (400g) lub około 250 gramów ugotowanej
Mieszać w blenderze z odrobiną wody z zalewy aż do uzyskania gładkiej masy, dodając: - 5 łyżek pasty tahini (uprażone ziarna sezamu)
- łyżeczkę soku z cytryny
- ząbek czosnku
- łyżeczkę mielonego kuminu czyli kminu rzymskiego
- łyżkę oliwy z oliwek
Oczywiście, nie każdy z nas ma pod ręką prażone ziarna sezamu. W takiej sytuacji polecamy zakup gotowych produktów, zwłaszcza, że jest teraz okazja: 13 maja to oficjalny dzień hummusu.