Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba NASA/ESA/CSA uchwycił bujny, bardzo szczegółowy krajobraz – kultowe Filary Stworzenia, gdzie nowe gwiazdy tworzą się w gęstych obłokach gazu i pyłu. Trójwymiarowe filary wyglądają jak majestatyczne formacje skalne, ale są znacznie bardziej przezroczyste, ponieważ składają się z chłodnego międzygwiazdowego gazu i pyłu.
Nowo uformowane protogwiazdy doskonale ukazały się dzięki użyciu kamery bliskiej podczerwieni (NIRCam). Te jasnoczerwone kule oddzieliły się od dwóch filarów. Kiedy masa w słupach gazu i pyłu wystarczająco wzrośnie, zaczynają zapadać się pod wpływem własnej grawitacji. Powoli nagrzewają się i ostatecznie tworzą nowe gwiazdy.
Młode gwiazdy
Faliste linie wyglądające jak lawa to wyrzuty z gwiazd, które wciąż formują się w gazie i pyle. Młode gwiazdy okresowo wystrzeliwują masy materii, a te zderzają się z chmurami, jak te grube filary. Zderzenia uwalniają cząsteczki wodoru, dając szkarłatny blask. Widać to w drugim i trzecim filarze od góry – obraz NIRCam praktycznie pulsuje ich aktywnością. Szacuje się, że te młode gwiazdy mają zaledwie kilkaset tysięcy lat.
Światło bliskiej podczerwieni pozwoliło Webbowi przebić się przez chmury, ukazując wielkie kosmiczne odległości poza filarami. Mimo to na tym obrazie nie ma galaktyk. Zamiast tego na przeszkodzie stoi mieszanka półprzezroczystego gazu i pyłu, znana jako ośrodek międzygwiazdowy. Zasłania nam widok głębszego wszechświata, ale jest on rozświetlany przez skupiska gwiazd w tym regionie.
Narodziny „gwiazdy“, rok 1995
Filary Stworzenia zostały po raz pierwszy sfotografowane przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a NASA/ESA w 1995 roku i ponownie w 2014 roku. Ale wiele innych światowej klasy obserwatoriów również wpatrywało się głęboko w ten region, jak np. Teleskop Herschela ESA (zdjęcie poniżej). Każdy zaawansowany instrument oferuje badaczom nowe szczegóły dotyczące tego regionu, który jest praktycznie przepełniony gwiazdami.

Drugie narodziny, rok 2014
Kosmiczny Teleskop Hubble’a NASA/ESA ponownie pracował w tym rejonie w 2014 roku, pokazał ostrzejszy, szerszy obraz w świetle widzialnym.
Narodziny trzecie, 2022 rok
Nowe spojrzenie Webba na Filary Stworzenia pomoże naukowcom zreorganizować ich modele powstawania gwiazd. Oczekuje się identyfikacji znacznie dokładniejszych populacji gwiazd, a także ilości gazu i pyłu w regionie. Z biegiem czasu zaczniemy lepiej rozumieć, w jaki sposób gwiazdy powstają i wydostają się z tych pyłowych obłoków na przestrzeni milionów lat.
Oglądamy Filary Stworzenia w rozległej Mgławicy Orzeł, która znajduje się 6500 lat świetlnych od nas.
Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba powstał w latach 2007–2021 do obserwacji w podczerwieni. To międzynarodowe partnerstwo między agencją kosmiczną Stanów Zjednoczonych (NASA), Europejską Agencja Kosmiczna (ESA) i Kanadyjską Agencją Kosmiczną (CSA). Teleskop Webba jest największy i najpotężniejszy, jaki kiedykolwiek wystrzelono w kosmos. W ramach międzynarodowej umowy o współpracy ESA zapewniła wystrzelenie teleskopu za pomocą rakiety nośnej Ariane 5. Teleskop ma również spektrograf NIRSpec i instrument MIRI do obserwowania średniego i długiego promieniowania podczerwieni.
Źródło: NASA, ESA, CSA, STScI; J. DePasquale, A. Koekemoer, A. Pagan (STScI).