Nowe etykiety energetyczne pojawiają się od 1 marca w sklepach na sprzęcie chłodniczym, pralkach, pralko-suszarkach, zmywarkach oraz telewizorach. Znikną rzędy plusików przy A. Co to oznacza?
Etykiety energetyczne
Nowe etykiety wykorzystują uproszczoną skalę A‑G, zastępując kategorie A +, A ++ i A +++. To uproszczenie ma ułatwić wybór bardziej energooszczędnych urządzeń. Każdą nową etykietę zaprojektowano w taki sposób, że klasa A jest początkowo pusta. To miejsce na innowacje i rozwój nowych, bardziej energooszczędnych modeli.
Na nowych etykietach energetycznych pojawiają się kody QR, które prowadzą do bazy produktów EPREL. W niej każdy może sprawdzić szczegółową charakterystykę produktu. Są też bardziej czytelne piktogramy wskazujące na np. wydajność cyklu prania, pojemność, zużycie wody.
Wprowadzono również dodatkowo oznaczenie skali klas hałasu od A do D.
Realne zużycie energii
W niektórych przypadkach nowa skala stosuje bardziej rygorystyczne lub bardziej realistyczne metody obliczeń. Na przykład w starej skali zużycie energii przez pralki opiera się na rocznym zużyciu, podczas gdy nowe etykiety energetyczne opierają się na 100 cyklach prania.
W przypadku telewizorów zmieniła się formuła zużycia energii, która lepiej oddaje rzeczywisty jej pobór, a nie tylko przez ekran.
Producenci przygotowywali się do tej zmiany od dawna. Natomiast sklepy stacjonarne i internetowe mają 14 dni roboczych na wymianę starej etykiety na nowe etykiety energetyczne, także w materiałach marketingowych.
Prawo do naprawy
Urządzenia mają być łatwiejsze w naprawie. Producenci będą musieli zapewnić profesjonalnym warsztatom części zamienne, a także dokumentację techniczną potrzebną do naprawy.
Dla każdej z tych grup produktów części zamienne i odpowiednie informacje dotyczące naprawy muszą być dostępne przez co najmniej 7–10 lat po zaprzestaniu wprowadzania produktu do obrotu. Ponadto wszelkie części zamienne mają być dostarczone najpóźniej po 15 dniach roboczych.
Już na etapie projektowania części zamienne powinny być opracowane tak, aby osoba zajmująca się naprawami mogła korzystać z powszechnych narzędzi do wymiany części, a procedura ich zamawiania powinna być ogólnodostępna i nieodpłatna na stronie internetowej danego producenta, importera lub upoważniony przedstawiciel.
W praktyce oznacza to, że konsumenci będą wiedzieli, jakie części zamienne mogą zamówić i jak je zamówić. Pomoże im również uzyskać dostęp do odpowiednich informacji dotyczących naprawy.