Żabka z pszczołami, Biedronka z wilkami

Dbałość o przy­ro­dę nie ma nic wspól­ne­go z roz­da­wa­niem gadże­tów z plu­sza­ka­mi. Biedronka posta­no­wi­ła zain­we­sto­wać w praw­dzi­wą ochro­nę gatun­ków dzi­kich zwie­rząt: żubra, wil­ka, rysia, sówecz­ki, jeża, mor­świ­na. Sieć skle­pów Żabka z kolei na swo­jej sie­dzi­bie w Poznaniu umie­ści­ła psz­cze­lą pasiekę.

W ulach na wie­żow­cu w Poznaniu, przy uli­cy Stanisława Matyi 8, zamiesz­ka­ło z koń­cem sierp­nia 12 psz­cze­lich rodzin, liczą­cych w sumie ok. 600 tys. psz­czół. Są to psz­czo­ły miod­ne, nie­agre­syw­ne. Opiekuje się nimi fir­ma Pszczelarium od lat pro­wa­dzą­ca wie­le podob­nych pasiek miej­skich. Dodatkowo na dachu posta­wio­no doni­ce z wrzosami. 

Pszczoły wymierają…

Przyrodnicy alar­mu­ją, że owa­dy wymie­ra­ją osiem razy szyb­ciej niż ssa­ki, pta­ki i gady. Są wśród nich owa­dy zapy­la­ją­ce, pod­trzy­mu­ją­ce znacz­ną część pro­duk­cji żyw­no­ści i wie­le deli­kat­nych ekosystemów. 

Miejskie psz­czo­ły dają nawet dwa razy wię­cej mio­du, niż te żyją­ce na wsi. Dlaczego? Bo w miej­skich par­kach, ogro­dach bota­nicz­nych, ogród­kach czy na bal­ko­nach sadzi się wie­le zróż­ni­co­wa­nych mio­do­daj­nych roślin. Do tego w mia­stach nie sto­su­je się pesty­cy­dów, a tem­pe­ra­tu­ry są wyż­sze, co sprzy­ja roz­wo­jo­wi i zimo­wa­niu psz­czół. Według sza­cun­ków, w przy­szłym roku pasie­ka Żabki powin­na dostar­czyć ok. 20 kg miodu.

Czytaj tak­że: Foliowe tor­by zni­ka­ją z Żabki

Dzikie zwierzęta giną

Biedronka pod­pi­sa­ła nato­miast nie­daw­no z Polskim Towarzystwem Ochrony Przyrody „Salamandra” umo­wę na finan­so­wa­nie pro­gra­mów ochro­ny zwie­rząt. W pro­jek­cie uczest­ni­czą trzy orga­ni­za­cje: Zachodniopomorskie Towarzystwo Przyrodnicze, Stowarzyszenie dla Natury „Wilk” oraz Stacja Morska im. prof. Krzysztofa Skóry Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego. Do koń­ca 2022 roku Biedronka prze­zna­czy na ten cel 1,5 mln zł. Przy oka­zji sieć sprze­da­je książ­kę „Chrońmy Zagrożone Gatunki”. Biedronka doda­je, że cały dochód ze sprze­da­ży tej książ­ki pój­dzie na wspar­cie orga­ni­za­cji chro­nią­cych zwierzęta.

Dla dzi­ko żyją­cych zwie­rząt zagro­że­niem jest cywi­li­za­cja i zmia­ny śro­do­wi­ska. Wilki i rysie w trak­cie wędró­wek giną pod koła­mi samo­cho­dów, są łapa­ne we wny­ki zasta­wia­ne dla saren. Natomiast dla jeża zagro­że­niem są tak popu­lar­ne kosze­nia tra­wy, gra­bie­nie i pale­nie liści. Morświny plą­czą się w sie­ci rybac­kie, w któ­rych ten mor­ski ssak dusi się w cią­gu kil­ku minut. Gnieżdżąca się w dziu­plach sta­ro­drze­wu sówecz­ka musi mieć spo­kój, a żubry potrze­bu­ją odpo­wied­niej wiel­ko­ści tery­to­rium, na któ­rym nie będą nisz­czyć upraw.