Nie przesadzaj z praniem

Pierzemy zbyt dużo. I jest to złe dla naszych ubrań, dla kie­sze­ni, bo wię­cej wyda­je­my na prąd, wodę i kolej­ne zaku­py, ale też wię­cej zanie­czysz­czeń tra­fia do ekosystemu.

Rozwój fast fashion, i co za tym idzie ogrom­nych sie­ci ubra­nio­wych, nie był­by moż­li­wy, gdy­by nie cudow­ny wyna­la­zek prze­my­słu – polie­ster. Stosunkowo tani i łatwo dostęp­ny, sprę­ży­sty i wytrzy­ma­ły, gład­ki w doty­ku jest sto­so­wa­ny już w oko­ło 60 pro­cen­tach ubrań – od kur­tek, przez pola­ry, leg­gin­sy po bie­li­znę. Słowem: wszędzie.

Ubrania z plastiku

Z cze­go jest polie­ster robio­ny? Oryginalnie – z ropy, ale teraz czę­ściej z recy­klin­gu pla­sti­ko­wych bute­lek. Krzysztof nie­daw­no odwie­dził zakład recy­klin­gu, gdzie wdał się w roz­mo­wę z wła­ści­cie­lem. Dowiedział się, że naj­cen­niej­szym mate­ria­łem w tym zakła­dzie były pla­sti­ko­we nakręt­ki w kolo­rze nie­bie­skim. Są wysy­ła­ne z Polski aż do Chin.

- Chińczycy robią z nich pola­ry – stwier­dził przedsiębiorca.

Tak, to praw­da, cho­dzi­my w ciu­chach pro­du­ko­wa­nych z pla­sti­ko­wych bute­lek. Ale czy to komuś przeszkadza?

You’ll never want to buy syn­the­tic clo­thing after wat­ching ‘The Story of Microfibers’: https://t.co/eaTemQbwuI

via @TreeHugger pic.twitter​.com/​S​y​Q​j​x​E​f​JN1

— The Story of Stuff (@storyofstuff) 13 mar­ca 2017

Niestety, pra­nie tych ubrań powo­du­je, że mikrow­łók­na są wypłu­ki­wa­ne wprost do wody. Nie pomo­że żad­na krat­ka, żad­na oczysz­czal­nia – są tak male, że prze­do­sta­ną się do rzek i oce­anów. Potem już wie­cie, co się dzie­je dalej. Mikrowłókna poły­ka­ją nie­świa­do­mie ryby, pla­stik odkła­da się w ich orga­ni­zmach, a czło­wiek zja­da­jąc ryb­kę z morza zja­da też część jej zanieczyszczeń.

Czy są na to jakieś roz­wią­za­nia? Problem jest moc­no nagła­śnia­ny przez zachod­nie orga­ni­za­cję eko­lo­gicz­ne – jak Greenpeace. Ludzie trak­tu­ją go poważ­nie i zaczy­na­ją coś z tym robić.

Pierzmy mniej

Możemy zro­bić coś tak­że my, poprzez zmia­nę naszych przyzwyczajeń.

Dzisiaj 90 pro­cent odzie­ży odrzu­ca­my znacz­nie wcze­śniej, niż jest to koniecz­ne, a aż 70 pro­cent tych ubrań ma wybla­kły kolor, skur­czy­ło się i znie­kształ­ci­ło. Można temu zapo­biec dzię­ki lep­szym zwyczajom…

Taką infor­ma­cję pra­so­wą otrzy­ma­łam nie­daw­no, a napi­sa­ła ją jed­na z euro­pej­skich grup pro­du­ku­ją­cych pral­ki, obec­na tak­że ze swo­ją fabry­ką w Polsce.  Postanowili przyj­rzeć się dotych­cza­so­wym trzem pod­sta­wo­wym ozna­cze­niom na ubra­niach, „Pierz w niskiej tem­pe­ra­tu­rze“, „Pranie na sucho“, „Pierz deli­kat­nie“ i zapro­po­no­wa­li wraz z doma­mi mody ety­kie­tę „Do not Overwash“ – „Nie prze­sa­dzaj z praniem“.

Ten komu­ni­kat pra­so­wy do mnie prze­mó­wił, ponie­waż w moim domu pra­nie jest, i zawsze było, na porząd­ku dziennym.

- Idzie week­end, będzie pranie.

- Dzień bez pra­nia jest dniem straconym.

- Gdzie są moje spodnie? – W praniu.

Kto z nas nie sły­szał takich roz­mów w domu? Czas zmie­nić zwy­cza­je, prać mniej i prać ostroż­niej.  I nie kupo­wać bez­ro­zum­nie ster­ty ciu­chów, a do tego ogra­ni­czyć kupo­wa­nie rze­czy w pla­sti­ku. Nie lada wyzwanie.