Lepiej późno niż później zająć się śladem węglowym w firmie

Utrata finan­so­wa­nia, zerwa­nie zagra­nicz­nych kon­trak­tów – takie kon­se­kwen­cje mogą ponieść fir­my, któ­re igno­ru­ją swój ślad węglo­wy. Redukcja śla­du węglo­we­go pol­skich firm powin­na być prio­ry­te­tem dla firm i całej gospo­dar­ki – pod­kre­śla raport „Lepiej póź­no niż póź­niej“ Fundacji Climate Strategies Poland.

Konieczność zmniej­sza­nia wpły­wu na kli­mat jest fak­tem, któ­ry rzad­ko dostrze­ga­ją pol­skie fir­my. Nie chwa­lą się tym za czę­sto w rapor­tach, pomi­ja­ją temat na kon­fe­ren­cjach i w swo­ich stra­te­giach. W bran­ży ener­ge­tycz­nej, któ­ra odpo­wia­da za więk­szość emi­sji CO2 w Polsce, temat jest gorą­cy. Koncerny ener­ge­tycz­ne widzą, że na inwe­sty­cje węglo­we nie dosta­ną pie­nię­dzy. Tu więc świa­do­mość wagi pro­ble­mu jest znacz­nie więk­sza, ale zmia­ny zacho­dzą powo­li. W innych bran­żach dalej jed­nak poko­nu­je prze­ko­na­nie „to nie moja spra­wa“. To się może skoń­czyć źle. 

Czytaj tak­że: Więcej firm ujaw­nia swój wpływ na klimat

Polskie fir­my są zna­czą­co zapóź­nio­ne we wdra­ża­niu stra­te­gii kli­ma­tycz­nych. Tylko nie­licz­ne mie­rzą ślad węglo­wy, a tych któ­re mają ambit­ne, zwe­ry­fi­ko­wa­ne cele i szcze­gó­ło­we pla­ny dzia­ła­nia dla kli­ma­tu jest zale­d­wie kil­ka. Tymczasem na Zachodzie przed­się­bior­cy nie tyl­ko obni­ża­ją wła­sne emi­sje bez­po­śred­nie (zakres 1) i pośred­nie (zakres 2), ale też opty­ma­li­zu­ją tzw. zakres trze­ci, czy­li emi­sje całe­go łań­cu­cha dostaw, w tym swo­ich part­ne­rów biz­ne­so­wych. To ozna­cza, że będą dalej współ­pra­co­wać z part­ne­ra­mi, któ­rzy odpo­wia­da­ją poli­ty­ce neu­tral­no­ści kli­ma­tycz­nej fir­my. Polscy kon­tra­hen­ci, któ­rzy nie zaczną dosto­so­wy­wać się do celów zachod­nich part­ne­rów, nie­ba­wem mogą więc zostać na lodzie. 

Transformacja energetyczna nie pomaga 

Warto wie­dzieć, że poło­wa pol­skie­go PKB opie­ra się na eks­por­cie. Z tego eks­por­tu trzy czwar­te tra­fia do kra­jów Unii Europejskiej, w tym 29 proc. do Niemiec.

Polski biz­nes sta­je w obli­czu koniecz­no­ści dosto­so­wa­nia się i trans­for­ma­cji porów­ny­wal­nej do tej po 1989 r. Strategie kli­ma­tycz­ne, ślad węglo­wy i reduk­cje emi­sji – to czyn­ni­ki skła­do­we kon­ku­ren­cyj­no­ści kli­ma­tycz­nej, któ­re sta­wia­ją dziś ją na rów­ni z inny­mi aspek­ta­mi decy­du­ją­cy­mi o powo­dze­niu i prze­trwa­niu biz­ne­sów, taki­mi jak jakość, czy kosz­ty produkcji.

Łukasz Dobrowolski, Dyrektor ds. Strategii i ryn­ku ener­gii w Fundacji Climate Strategies Poland

W Polsce ponad 70 proc. ener­gii elek­trycz­nej i cie­pła pocho­dzi nadal z węgla, a więc wią­że się z ogrom­ny­mi emi­sja­mi CO2. Zapóźnienie trans­for­ma­cji sek­to­ra ener­ge­tycz­ne­go odbi­ja się na innych sek­to­rach, któ­re korzy­sta­ją z tej ener­gii. Polskie fir­my nie grze­szą aktyw­no­ścią w tym zakre­sie, nie podej­mu­ją aktyw­nie inwe­sty­cji, by zmniej­szyć swój ślad węglo­wy. To daje pol­skim fir­mom bar­dzo nie­ko­rzyst­ną pozy­cję star­to­wą. Według rapor­tu, trud­no­ści poja­wia­ją się w czte­rech obszarach:

• kosz­tach ener­gii elektrycznej
• śla­dzie węglo­wym przed­się­bior­stwa i pro­duk­tów w łań­cu­chach dostaw
• moż­li­wo­ści absorp­cji „zie­lo­ne­go finansowania”
• inno­wa­cyj­no­ści kli­ma­tycz­nej w zakre­sie pro­duk­tów i usług.

Niezależnie od pozio­mu zapóź­nie­nia, a jed­no­cze­śnie stop­nia zaan­ga­żo­wa­nia pań­stwa w trans­for­ma­cję, biz­nes musi dzia­łać od zaraz – pod­su­mo­wu­je raport. 

Fundacja Climate Strategies Poland z Gdańska jest orga­ni­za­cją non-​profit. Raport „Lepiej póź­no niż póź­niej. Redukcja śla­du węglo­we­go a kon­ku­ren­cyj­ność kli­ma­tycz­na pol­skich firm“ powstał we współ­pra­cy z Climate Disclosure pro­ject oraz Germanwatch.