Zielona energia potrzebna pilnie w miastach

Miasta zamiesz­ku­je ponad 55 proc. świa­to­wej popu­la­cji i odpo­wia­da­ją za oko­ło trzy czwar­te emi­sji dwu­tlen­ku węgla (CO2) z glo­bal­ne­go koń­co­we­go zuży­cia ener­gii. W ostat­nich latach zapo­trze­bo­wa­nie na ener­gię w mia­stach gwał­tow­nie wzro­sło. Największym wyzwa­niem jest ogrze­wa­nie i transport.

Same wła­dze miej­skie zuży­wa­ją tyl­ko nie­wiel­ką część tej ener­gii na budyn­ki miej­skie i flo­ty. Większość pochła­nia budow­nic­two miesz­ka­nio­we i komer­cyj­ne, dzia­łal­ność prze­my­sło­wa i trans­port prywatny. 

Zielona energia jest celem 

Na całym świe­cie ponad 1,3 tys. miast ma stra­te­gie bądź cele doty­czą­ce ener­gii odna­wial­nej, z tego poło­wa to cele doty­czą­ce wyko­rzy­sta­nia 100 proc. OZE – poda­je raport REN21. Większość z tych miast leży w Europie i Stanach Zjednoczonych.

Wyznaczanie celów doty­czą­cych ener­gii odna­wial­nej kon­cen­tro­wa­ło się w dużej mie­rze na sek­to­rze ener­ge­tycz­nym, mniej – w sek­to­rach ogrze­wa­nia i chło­dze­nia oraz trans­por­tu. Co naj­mniej 67 miast ma cele doty­czą­ce e‑mobilności.

Ponad 10,5 tys. miast ma cel reduk­cji emi­sji CO2, a oko­ło 800 miast zobo­wią­za­ło się do zero­wej emi­sji net­to – REN21

Zakazy i nakazy 

Przybywa zaka­zów i ogra­ni­czeń doty­czą­cych sto­so­wa­nia paliw kopal­nych. Łącznie 53 mia­sta w 10 kra­jach zapro­po­no­wa­ły lub uchwa­li­ły zaka­zy lub ogra­ni­cze­nia doty­czą­ce sto­so­wa­nia gazu, ole­ju lub węgla w budyn­kach do ogrze­wa­nia pomiesz­czeń i wody.

Rośnie rów­nież licz­ba stref nisko­emi­syj­nych (249) i miej­skich zaka­zów lub ogra­ni­czeń doty­czą­cych pojaz­dów (14).

Raport poda­je też przy­kła­dy z Polski: 

Gdynia ogło­si­ła koniec z kop­ciu­cha­mi w miej­skich budyn­kach do 2023 roku

Poznań chce zasi­lić auto­bu­sy ener­gią elek­trycz­ną pro­du­ko­wa­ną w spa­lar­ni odpadów 

Tychy inwe­stu­ją w odna­wial­ne źró­dła ener­gii: sola­ry, foto­wol­ta­ikę, pom­py cie­pła – w sumie 960 instalacji 

Kraków usta­no­wił w Polsce pierw­szą stre­fę nisko­emi­syj­ne­go trans­por­tu (to był pilo­taż), a tak­że zakaz spa­la­nia paliw sta­łych do ogrzewania

Olsztyn dopła­ca do pod­łą­cze­nia do sie­ci miej­skiej poło­wę kosztów.

Z czego produkować ciepło?

Niestety bra­ku­je szer­szych poli­tyk, któ­re pozwo­li­ły­by mia­stom rze­czy­wi­ście przejść na odna­wial­ną ener­gię. Z koń­co­we­go zuży­cia ener­gii ponad poło­wa idzie na ogrze­wa­nie, 32 proc. na trans­port a jedy­nie 17 proc. na elek­trycz­ność – wyni­ka ze świa­to­wych sta­ty­styk. Kluczowe jest wiec zazie­le­nie­nie ciepła. 

Olsztyn jest dobrym przy­kła­dem, jak trud­ny wybór mają w Polsce miej­sco­wo­ści. W Olsztynie część ener­gii ciepl­nej dostar­cza nowa kotłow­nia na bio­ma­sę w Kortowie, ale też sta­ra i dro­ga cie­płow­nia na węgiel. Jednocześnie kosz­tem setek milio­nów zło­tych budo­wa­na jest w part­ner­stwie publiczno-​prywatnym spa­lar­nia odpa­dów. Jej uzu­peł­nie­niem będzie źró­dło szczy­to­we na olej i gaz. Tylko więc czę­ścio­wo naj­więk­sze mia­sto Warmii i Mazur przej­dzie na odna­wial­ne źró­dła ener­gii, co naj­le­piej poka­zu­je poniż­sza gra­fi­ka przy­go­to­wa­na przez olsz­tyń­ski MPEC. 

Statystyki nic nie mówią

Sam raport REN21 nie­wie­le wno­si w kwe­stii roz­po­wszech­nie­nia poli­tyk doty­czą­cych zie­lo­nej ener­gii i neu­tral­no­ści kli­ma­tycz­nej. W gąsz­czu liczb trud­no oce­nić, czy jest to dużo czy mało. Tendencje do ogra­ni­cza­nia emi­sji z pew­no­ścią postę­pu­ją, według rapor­tu – wła­dze miej­skie dzia­ła­ją pręż­niej niż krajowe. 

Miasta euro­pej­skie będą się zmie­nia­ły, jed­nak wyda­je się, że na razie to tyl­ko „cele“ i „poli­ty­ki“. A na efek­ty przyj­dzie nam poczekać. 

Na świe­cie jest oko­ło 1150 miast liczą­cych powy­żej pół milio­na miesz­kań­ców. W Europie takich aglo­me­ra­cji jest oko­ło 114, ponad 800 miast liczy powy­żej 50 tys. miesz­kań­ców. Natomiast trud­no okre­ślić dokład­nie, jaka jest licz­ba mniej­szych miej­sco­wo­ści, ponie­waż w poszcze­gól­nych kra­jach przyj­mo­wa­ne są róż­ne pro­gi doty­czą­ce defi­ni­cji miej­skich. Z tego powo­du łatwiej okre­ślić licz­bę ludzi zamiesz­ku­ją­cych obsza­ry zur­ba­ni­zo­wa­ne (ponad 2 mld).