Gorąco, coraz cieplej. Hiszpania nie cieszy się ze słońca

Śniadanie na tara­sie, lunch na pla­ży, kola­cja o zacho­dzie słoń­ca przy gril­lu. Tak moż­na bawić się w Hiszpanii w listo­pa­dzie. Niestety, nie powin­no to być powo­dem do rado­ści. Rekordowe upa­ły nas cie­szą, ale Hiszpanów moc­no ude­rzy­ły po kie­sze­ni, bo znacz­nie wzro­sły ich rachun­ki za prąd.

Upalne lato trwa­ją­ce aż do listo­pa­da to prze­kleń­stwo dla hisz­pań­skiej ener­ge­ty­ki. W tym roku znacz­nie spa­dła pro­duk­cja taniej ener­gii z elek­trow­ni wod­nych. Elektrownie musia­ły rato­wać się się­ga­jąc po droż­szy węgiel i gaz, a to spra­wi­ło, że  prze­cięt­ny hisz­pań­ski rachu­nek za ener­gię w paź­dzier­ni­ku wyniósł ponad 71 euro. To skok o 12 pro­cent – czy­tam w lokal­nej pra­sie. Oprócz nie­ko­rzyst­nej pogo­dy powo­dem były pra­ce ser­wi­so­we. Jak poda­je tygo­dnik, pro­duk­cja ener­gii z elek­trow­ni wod­nych wynio­sła 7,5 pro­cent, a rok temu było to dwa razy tyle w ogól­nej ilo­ści energii.

Indian summer

Indian sum­mer – babie lato, zło­ta jesień – to czę­ste okre­śle­nie dla pogo­dy, jaka o tej porze roku panu­je w Hiszpanii. Jest cie­pło tak bar­dzo, że na Costa del Sol moż­na kąpać się w morzu, jesz­cze przy­jem­niej jest w Tarifie, gdzie woda z Atlantyku roz­le­wa się po sze­ro­kiej plaży.

W ostat­nią nie­dzie­lę, 12 listo­pa­da, tem­pe­ra­tu­ra wyno­si­ła aż 5 stop­ni wię­cej niż sezo­no­wa nor­ma, bo 21 stop­ni, a w ponie­dzia­łek jesz­cze bar­dziej wzro­sła. Idealny czas na wakacje…

Zachwyceni słoń­cem zwie­dza­my zaka­mar­ki Andaluzji i tak tra­fi­li­śmy do jed­nej z naj­słyn­niej­szych bodeg w Hiszpanii, gdzie od wie­ków pro­du­ku­je się sher­ry i bran­dy. Gonzalez Byass to naj­bar­dziej zna­na mar­ka w Jerez de la Frontera, rodzin­na fabry­ka alko­ho­lu, któ­rą przez lata odwie­dza­ły sła­wy i koro­no­wa­ne gło­wy Hiszpanii.

Sherry i Brandy z Jerez de La Frontera

Salę wysta­wo­wą zbu­do­wał sam Gustave Eiffel, spe­cjal­nie na wizy­tę kró­lo­wej Izabeli II. Na becz­kach, rów­no uło­żo­nych w piw­ni­cach, zacho­wa­no dedy­ka­cje zna­nych gości: są tu zda­nia napi­sa­ne przez Pabla Picassa, Paco de Lucię czy Stevena Spielberga. Przewodnik opo­wia­da histo­rię hisz­pań­skiej rodzi­ny, któ­ra nie sprze­da­ła swo­jej bode­gi, a wręcz prze­ciw­nie – od wie­ków umie­jęt­nie dba­ła o pomna­ża­nie mająt­ku i kul­ty­wo­wa­ła tra­dy­cję. Dlaczego becz­ki z ame­ry­kań­skie­go dębu leża­ku­ją w piw­ni­cy? Bo tu jest ide­al­na tem­pe­ra­tu­ra – waha się od 15 do 23 stop­ni, a w becz­kach ampli­tu­da jest jesz­cze mniej­sza. Przewodnik na chwi­lę zawie­sza głos i robi dygresję.

- W tym roku nie było łatwo, mie­li­śmy rekor­do­we tem­pe­ra­tu­ry latem. W cie­niu było 38 stop­ni – wspomina.

Zmiany kli­ma­tu doty­ka­ją moc­no bran­żę winiar­ską. W całej Europie. Tak sła­bych zbio­rów nie było od pół wie­ku. Nie ma wąt­pli­wo­ści, że pro­du­cen­ci boją się o swo­ją przy­szłość. Patrzę na omsza­łe skle­pie­nia wie­ko­wych piw­nic i zasta­na­wiam się, kie­dy zamie­nią się w kli­ma­ty­zo­wa­ne hale z meta­lo­wy­mi silosami.