Środowisko zabójcze dla dzieci

Każdego roku z powo­du zanie­czysz­czeń  śro­do­wi­ska na świe­cie umie­ra 1 milion 700 tys. dzie­ci poni­żej pią­te­go roku życia.  Inaczej mówiąc,  jed­no na czwo­ro umie­ra­ją­cych dzie­ci mię­dzy pierw­szym mie­sią­cem życia a pią­tym rokiem jest ofia­rą śro­do­wi­ska, w któ­rym żyje.

Takie alar­mu­ją­ce dane opu­bli­ko­wa­ła dziś Światowa Organizacja Zdrowia (WHO).

Jako przy­czy­nę orga­ni­za­cja wymie­nia złe warun­ki, w jakich żyją dzie­ci. Zanieczyszczenie wewnątrz ich miejsc zamiesz­ka­nia i na zewnątrz – brud­na i tru­ją­ca woda, brak dostę­pu do sani­ta­ria­tów, wdy­cha­nie dymu, skan­da­licz­ne warun­ki sani­tar­ne. Alarmujące jest też, że śmier­ci u w znacz­nej czę­ści mogły­by unik­nąć, bo jest spo­wo­do­wa­na przez zna­ne i powszech­ne cho­ro­by: bie­gun­kę, mala­rię, zapa­le­nie płuc. Można im zapo­biec poprzez dostęp do czy­stej wody, lep­sze warun­ki goto­wa­nia, w tym pale­nia w domach.

Zanieczyszczone śro­do­wi­sko jest śmier­tel­ne – zwłasz­cza dla małych dzie­ci. Ich roz­wi­ja­ją­ce się dopie­ro orga­ny, układ immu­no­lo­gicz­ny, mniej­sze cia­ło, dro­gi odde­cho­we, spra­wia­ją, że są znacz­nie bar­dziej wraż­li­we na zanie­czysz­cze­nia śro­do­wi­ska – dr Margaret Chan, dyrek­tor gene­ral­na WHO.

Zanieczyszczenia tra­fia­ją do dzie­ci już w łonie mat­ki, co pod­no­si ryzy­ko wcze­śniej­sze­go poro­du. Gdy małe dzie­ci i dzie­ci w wie­ku szkol­nym są nara­żo­ne na zanie­czysz­cze­nia powie­trza na zewnątrz i wdy­cha­nie dymu wewnątrz miesz­kań, łatwiej cho­ru­ją na zapa­le­nie płuc oraz na prze­wle­kłe cho­ro­by dróg odde­cho­wych, takie jak np. ast­ma. Gdy mają do czy­nie­nia z zanie­czysz­czo­nym powie­trzem wzra­sta też ryzy­ko, że w cią­gu swo­je­go życia dozna­ją zawa­łu, uda­ru, zacho­ru­ją na raka.

Co powo­du­je naj­wię­cej śmier­ci? Oto sta­ty­sty­ki WHO:

1. Numer jeden nale­ży bez­sprzecz­nie do cho­rób dróg odde­cho­wych – odpo­wia­da­ją za aż 570 tys. zgo­nów małych dzie­ci rocznie.
2. Numer dwa z wyni­kiem 361 tys. zabra­nych małych ist­nień to bie­gun­ka, cho­ro­ba powo­do­wa­na przez brak dostę­pu do czy­stej wody, brak warun­ków sanitarnych.
3.  270 tys. nie­mow­la­ków umie­ra w pierw­szym roku życia przez złe warun­ki śro­do­wi­ska, nie pozwa­la­ją­ce na ich odpo­wied­nią opie­kę; ich orga­ni­zmy nie są na tyle sil­ne, by pora­dzić sobie z zanie­czysz­cze­niem powie­trza, wody, bra­kiem czystości.
4. 200 tys. dzie­ci umiera…

Statystyki wyda­ją się bez­dusz­ne w porów­na­niu do losu dzie­ci, któ­rym ode­bra­no pra­wo do życia, rodzin­nych dra­ma­tów. Lepiej poroz­ma­wiać z leka­rza­mi, rozej­rzeć się woko­ło i zasta­no­wić, czy moż­na coś zrobić.

WHO poda­je roz­wią­za­nia, jakie są potrzeb­ne. I nie cho­dzi tu tyl­ko o szcze­pie­nia, dostęp do lekarstw i czy­stej wody, ale tak­że dba­nie o śro­do­wi­sko, zapo­bie­ga­nie zmia­nom kli­ma­tu, zanie­czysz­cze­niom, two­rze­nie zie­lo­nych stref w mia­stach. Działania powin­ny zacząć być podej­mo­wa­ne natych­miast i trwać dłu­go. Wszyscy jeste­śmy za nie odpo­wie­dzial­ni, ponie­waż mamy wpływ na nasze otoczenie.